راهبرد نجات اقتصاد ایران ( 556 ) بودجه استیصالی 1402 و آرزوهای خالی؟

سال 1401 در حالی دارد روزهای آخرین خود را سپری می کند که دولت سیزدهم همچنان با روزهای سخت اقتصادی دست به گریبان است.

چشم انداز سال 1402 هم نشان از ادامه تصمیمات خام و ناپخته دارد لذا احتمال گشایش در سال بعد هم دور از انتظار است مگر شاهد دگرگونی شدیدی در احوالات دولت باشیم با این تفکرات با این اشخاص امیدی به حل مشکلات اقتصادی نیست؟

یک روایت بسیار عمیق از امام علی بن ابیطالب (ع) دیدم در سخنرانی امام موسی صدر در پنجاه سال پیش که مصداق دولت مستقر است بیش از هر چیزی اما روایت " آرزوها نشان فریب خوردن انسان کم عقل است "

در واقع این روایت بیش از هر چیزی نشان می دهد آرزو بدون دیدن واقعیت ها و کار کوشش زحمت یک سراب بیش نمی تواند باشد برای انسان؟

تمام وعده های دولت مستقر برای اقتصاد نشان از داشتن تمام عوامل این فریب خوردن به همراه دارد.

آیا دولت آقای رئیسی می داند وضعیت فعلی کشور چیست؟ اقتصاد کشور در بن بست تحریم فشار مقرارت فشار سنگین دولت شهرداریها عوامل روانی و مالیاتی و شبه دولتی ها و رسانه های داخلی معاند و سادگی دوستان دولت گرفتار شده است.

واقعا دولت از فهم عمیق مشکلات اقتصادی فعلی کشور عاجز است بیش از هر چیزی گوش خود را به دوستان نادان خویش داده تا شاید راه گریزی بیابد.

این دوستان اگر هم صداقت داشته باشند نشان دادند که به اندازه کافی دانا بصیر و توانا نیستند؟

قادر به تحلیل حقه ها نقشه ها و مسیرها از پیش تعیین شده استکبار جهانی نیستند دقیقا در همان کوچه ای حرکت می کنند که بعضی از رسانه های داخلی ( جاسوس نیمه جاسوس حتی ساده و گول خورده ) برایشان باز کرده اند.

دقت کنید به جمله تاریخی سردار سلیمانی ( کوچه باز کردن برای دشمن توسط خودی ها)؟

بارز ترین نمونه این گول خوردن در برنامه بودجه سال 1402 که به مجلس ارائه شده می توان دید.

این بودجه دولت در حالتی ناشی از استیصال نوشته شده افزایش نزدیک به دو برابری مالیات نشان از نا امید شدن دولت از سایر منابع درآمدی دارد

اما اقتصاد کشور خود در حالت قفل رکود و فشار بسر می برد افزایش فشار بیشتر به آن می تواند موجبات سقوط درآمدهای مالیاتی فعلی را هم رقم بزند می تواند خشک زاری عمیق و بن بست عملیاتی رقم بزند فرار سرمایه را تشدید کند.

در بهترین حالت صاحبان کسب کار به این نتیجه برساند که سرمایه خود را از بازار تولید جمع کرده در بانک و ارز و حتی خارج کشور دپو کند و منتظر شرایط بهتر بماند.

آنوقت نه فقط دست دولت به مالیات بیشتر نخواهد رسید بلکه روز به روز با کمبود درآمد و افزایش هزینه ها مواجه خواهد شد؟

کسری بودجه  و تورم افزایش جهنمی خواهد یافت باز تولیدی که هم اکنون کشور دچار آن است. 

 متاسفانه فشار تحریم و اصلاح طلبان معاندان قدرت  طلب و موج افرینان تنش ساز فرصت هر گونه آرامش و درک صحیح را از دولت سلب کرده.

از سمت دیگر دوستان ضعیف کم بینش خود بزرگ بین مداحان بادمجان دور قاب هم مزید بر علت شده اند.

اینان با تعاریف نابجا و نا حق زمینه سقوط بیشتر از دشمن فراهم می کنند.

واقعیات ملموس اینک این است.

1-دولت فاقد درک صحیح از وضع اقتصاد بازار تولید و واردات است 

2-ابزارهای در دسترس خویش را نمی شناسد

3-فشار شبه دولتی ها و شرکت های وابسته به دولت و نهادها که بیشتر خود ورشکسته هستند برای درآمد زایی از تورمها بیشتر از دولت است

لازم است این بخش بیشتر توضیح دهم شهر داریها و شرکت های شهرک های صنعتی و شرکت های تولیدی و خدماتی که از بیت المال تشکیل شده اند به علت افزایش شدید پرسنل ( در رکود بعضی از اینها به شدت بزرگ تر شده حتی شهر داری های را می شناسیم که در دوسال از چهل نفر به 240 پرسنل رسیده اند اینان هزینه های خود را نه از صندوق دولت که بر دوش مردم خواهند گذاشت )

در افزایش هزینه ها خود پیش قراول تورم و افزایش نرخ هستند سهم خواهی بیشتر اولین تقاضای آنها شده است لذا به بن بست رسیدن افزایش ساخت مسکن و مراکز تولید بیشتر ناشی از فشار این دست های پنهان اقتصاد و دولت ایران هستند

نا گفته نماند که هر گونه افزایش هزینه در ساخت ساز و تولید اکنون به شدت مخرب اقتصاد خواهد بود.

4-افزایش مالیات در حالت رکود دامی است که با هدایت خارجی ها در زیر پای دولت گسترده شده با این استدلال که کشورهای پیشرفته بیش از 95 درصد هزینه ها و بودجه خود را از مالیات تهیه می کنند؟

جمله درستی که مراد باطلی دارد اکنون توطئه ای عظیم برای دولت است چون آنان یک نظام پیشرفته مالیاتی و اجتماعی کامل دارند که از کسانیکه درآمد بیشتر دارند مالیات بیشتری می گیرند اما به کسانیکه درآمد کمتر از هزینه ها هم دارند کمک بزرگی می کنند.

در فقدان داشتن چنین سیستم مالیاتی پیشرفته هر گونه تاخت تاز در زمین مالیات بدون شناخت امکانات و پرسنل وزرات دارایی و مالیات زمینه سقوط را فراهم خواهد کرد.

اصلا مالیات در ایران کیلویی تعیین می شود با رشوه دستکاری می شود با ممیز و شخص سر و کار دارد غیر دقیق سیال و جهت دار است لذا با این جمله که در ایران مالیات را فقرا و قشر متوسط پرداخت می کند نه ثروتمندان موافقم.

هنوز بعد از یکصد پنجاه سال از مالیات گیری در ایران این جمله مورگان شوستر آمریکایی صادق است " ملتی که مالیاتش نظم انظباط نداشته باشد منظم نخواهد شد پیشرفت نخواهد کرد. جملات زیر دقیقا نقل از ایشان است:

فرار ایرانیان از پرداخت مالیات، برای آنان به صورت یک عادت درآمده‌است و مجبور ساختنشان به ترک این عادت آسان نخواهد بود و تا مسئله مالیات‌گیری دقیق در ایران حل نشود و در این مورد دقت لازم به عمل نیاید هیچ‌یک از مشکلات این کشور برطرف نخواهد شد. قدرت دولت‌ها از مالیات رونق می‌گیرد همان‌طور که در بررسی تاریخ ملل، اضمحلال زمامداری‌ها نیز با مالیات مرتبط بوده

اصلا علت العلل تورم و مشکلات فعلی اقتصاد ایران همین ( مالیات ) است.

  حالا حساب کنید کشور ایران در تحریم در تورم در نابخردی محلی استانی کشوری می خواهد رونق هم داشته باشد؟

اصلا دولتی که خرج و دخلش نمی خواند چگونه می خواهد مادر خرج هزاران واحد اقتصادی تولیدی و صنعتی باشد.

به طبع دولت هم خود را ضایع خواهد کرد هم اطباعش را؟

یک بار دیگر به دولت مستقر پیشنهاد می کنم روی یک شخص یا یک جمع کوچک مباشر و مشاور اقتصادی اقدام کند  در فقدان یک پیر دنیا دیده یا پیران دنیا دیده مشاور هم چنان دولت دست به کارها ناپخته خطر آفرین و شبه برانگیز خواهد زد ( اصلا این جمع مشاور نه فقط در اقتصاد که در تمام زمینه ها مورد نیاز است)

اما چه شد که در دو ماه گذاشته سکوت اختیار کردم.

متاسفانه در حالیکه بیش از هر چیزی نگران وضعیت کشور هستم بخصوص در این پیچ تاریخی فعلی شده ایم چوب دو سر طلا ( به قول قزوینی ها دو سر نجاست ) از یک سمت مخالفان دولت امثال من را وسط باز خائن و خاطی می دانند از سمت دیگر برخورد رسانه های دولتی امثال مرا ضد انقلاب و همراه معاندان می شمارد در واقع در هر دو گروه هم جایی نداریم هر دو ما را تهدید و مخالف می دانند این دیگر شاید فاجعه باشد.

بگذارید هر چه دل تنگشان می خواهدبگویند من نصایح تلخ خود را داروی تلخی می دانم که ملت باید سر بکشد خواه کسی خوشش بیاید یا از آن نفرت داشته باشد. این صلاح کشور است این نظر یک مصلح است ؟

یک پیشنهاد مصلحانه دیگر هفته آینده هفته آخر سال است شب چهاشنبه سوزی در راه و ضد انقلاب منتظر سو استفاده از این مراسم تاریخی ایران 

لذا پیشنهاد می کنم دولت با یک بیانه پیشگیرانه ضمن تاکید بر قبول داشتن این رسم گرانبهای تاریخی خواستار یک چهار شنبه سوری آرام و بدون ترقه بازی باشد.

واز سمت دیگر بابسیج کلیه عوامل قضایی انتظامی بسیجی اطلاعاتی اقدام به جارو کردن مواد محترقه در بازار شود و از عرضه و فروش مواد به شدت جلو گیری کند امید است این حرکت جمعی و عاقلانه سهم عمده ای در پایین آوردن تلفات و ضایعات داشته باشد؟

امید است گوش شنوایی باشد و به موقع عمل کنند.