راهبرد نجات اقتصاد ایران ( 586 ) سرکوب مالی مالیاتی اقتصاد ایران

سیاست اشتباه انقباضی مالی و فشار مالیاتی دولت سیزدهم دارد به نوعی موجبات ضرب و شتم جریان اقتصاد'>اقتصاد کشور و شاید هم موجبات قتل آن را دارد فراهم می کند.

هر چقدر در این مورد هشدار دادیم مفید واقع نشد متاسفانه سیاستگذاران اقتصادی همچنان بر سیاست خود اصرار می کنند؟

ادامه این سیاست به فرو ریزی اقتصاد ایران'>ایران منجر خواهد شد. 

چون اقتصاد ایران یک اقتصاد تولیدی و مولد نیست اقتصاد ایران یک اقتصاد تجاری وابسته به کالای خارجی که از مجرای  واردات و قاچاق تغذیه کرده و بهره گیری می کند حتی واحدهای تولیدی هم از همین وابستگی واردات و مونتاژ بهره می برند.

اصلا سیستم اقتصادی ایران یک سیستم بزرگ دولتی نامولد مصرف کننده به اضافه یک بخش خصوصی ضعیف و در بحران تشکیل شده و نود شش درصد بنگاهها کوچک در این بخش خصوصی هستند حالا سرکوب اقتصادی یعنی انهدام این 96 درصد اقتصاد ایران متاسفانه همین 96 درصد کوچک آسیب پذیری ایران به شدت افزایش می دهد موضوع مهمی که در نظر سیاستگذار اقتصادی نیست.

اصلا انهدام این 96 درصد یعنی از بین رفتن 96 درصد اقتصاد چون بنگاههای بزرگ فقط 4 درصد پوشش می دهند بخصوص در بحث اشتغال در بحث گستردگی و پوشش شهرهای دور دست ایران ( جغرافیای گسترده و پوشش فقر اقتصادی )

لذا اهمیت این نقاط ضعف در تصمیم گیری اقتصادی نا دیده گرفته شده است 

الان دعوای اقتصادی دنیا سر مولد بودن و نبودن است ( آمریکا و اروپا تلاش می کنند) کارخانه های هجرت کرده به چین بازگردانند؟ 

اکنون دعوای اصلی بین آمریکا و چین همین موضوع اقتصاد مولد بودن چین است در حالیکه اقتصاد آمریکا یک اقتصاد تجاری مالی و مبادله ای است به همین خاطر هم اقتصاد آمریکا بسیار شکننده و آسیب پذیر تر است اگرچه اقتصاد مولد چین به سرمایه مالی خارجی بخصوص آمریکایی وابسته است اما هر دو در مقابل وابستگی مالی اقتصادی کنونی خود دست به سازش زدنند 

اگر چه چین ترجیح داد بیشتر دو باره مانند بیست سال گذشته چراغ خاموش حرکت کند و این رمز سخنان رئیس جمهور چین در مسافرت به آمریکا بود که ابراز دوستی وکوچکی کرده  و درخواست ادامه همکاری دو کشور مطرح کرد  

متاسفانه اقتصاد ایران یک اقتصاد تجاری دلالی و وابسته به ارز و واردات می باشد و تمام 23 میلیون شاغل در آن مستقیم و غیر مستقیم از همین طریق ارتزاق می کنند موضوعی که بچه سیاستگذاران اقتصادی دولت سیزدهم از درک آن عاجز هستند چرا گفتم بچه سیاستگذار مقصود از بچه سن و سال نیست اینان مشتی فارغ التحصیل دانشگاهی هستند که مستقیم از دانشگاه به سمت ها الصاق شده اند فاقد تجربه کاری و اقتصادی مستمر هستند یک مسئله بسیار مهم در این قضییه همین تجربه کاری گرانبار هست که هیچکدام ندارند حتی جناب فرزین رئیس بانک مرکزی مدتی در سیستم بانکی کار کرده که بی فایده است مقصود از تجربه کاری بازار است.

نگاه کنید به وزیر اقتصاد و رئیس بانک مرکزی در اروپا آمریکا فرانسه همگی پیر پاتیل هستند همگی بسیار با تجربه و بسیار سابقه متنوع کاری دارند

اصلا وزیر اقتصاد و رئیس بانک مرکزی آمریکا در بعضی زمانها قادر به ایستادن هم نبودند اما همچنان دوباره بر مشاغل خود ابقاء می شدند؟

حالا یک مشت تحصیل کرده دانشگاه امام صادق مقدرات یک کشور به عهده گرفتند که کاری اشتباه بود آنان به شما سمت دادند شما چرا پذیرفتید

شما چرا دارید بدون دیدن جلو در این هوای تیره و تاریک اقتصادی گاز می دهید با سرعت دویست کیلومتر دارید می روید به سمت دره.

این اقتصاد تجاری قاچاقی مونتاژی نفتی اگر منهدم شود ایران را نابود خواهد کرد.

بله نفت خارج شده اگرچه دولت نمی پذیرد که نفت مرد از دور اقتصاد ایران خارج شده منتظر بازگشت مانده؟

بله کشور مریض است اقتصاد باید بر مبنای تولید داخل و خدمات غیر وابسته شکل بگیرد اما واقعیت چیز دیگری است.

حالا این وسط این بچه سیاستگذران اقتصادی تمام همتشان شده اینکه تورم کنترل کردیم؟

مثل این می ماند پزشکی بیاید بگوید آقا فشار خون این مریض درست کردم خوب پرستار کنار او بگوید بیمار نبض ندارد 

این نشد که درمان؟

این شد کشتن مریض ؟ این سیستم درمان تورم همان کشتن مریض است.

تمام اقتصاد کشور بر مبنای همین سیستم ناقص وابسته تجاری مالی می چرخد سیستم بانکی هم با نزول در همین وضعیت دارد کار می کند.

حالا سرکوب مالی یعنی تخلیه بانک ها از سرمایه لازم برای اعطاء‌ وامهای خرد و متوسط و بستن مجاری مالی اقتصادی  و تمام مجاری تغذیه مردم می تواند به انفجار فقر ختم شود که اکنون هم شده است تمام 23 میلیون کارگر و کارمند با حقوق به شدت تضعیف شده تحقیر شده روبرو هستند که کفاف زندگی سالم را نمی دهد.

ادامه وضعیت باعث خواهد شد بازار بیش از بیش در رکود فرو رود نتیجه بازار کار نکرده 

واحدهای ضعیف را به ورشکستگی و عدم فعالیت  و اخراج کارکنان خواهد کشاند.

بقیه که می توانند ادامه دهند منتظر فرصت خواهند شد تا جبران خسران کنند لذا به محض اینکه فرصتی فراهم شود با یک همکاری نانوشته یک تورم 50 درصدی را روی میز خواهند گذاشت اگر در سه ماه آخر سال این فرصت و بهانه بدست نیاید بعد از سال و تعطیلات عید این هدف محقق خواهد شد.

لذا بعد از عید دولت نه با ده درصد یا بیست درصد تورم روبرو نخواهد شد بلکه دو یا سه برابر معمول افزایش روی میز  روبرو خواهد بود.

سرکوب مالیاتی هم افزایش مکرر مالیات ها و بالا بردن ضریب های مالیاتی است که خود به فاجعه ختم می شود همین ارزش افزده 1/5 درصد بوده که مجلس هر کجا ردیف مالیاتی کسری داشته به ارزش افزوده اضافه کرده اینک به ده درصد رسیده یعنی هر تولید کننده ایرانی هزینه تولیدش ده درصد بیشتر از تولید کننده خارجی است

قرار بود این ارزش افزوده از مصرف کننده نهایی دریافت شود اما دولت دستش به خرمای بالای نخیل نمی رسید گفت همینجا روی زمین از ریشه نخیل می گیریم حالا هم هر افزایش مالیاتی افزایش مبلغ توافقی پایه های مالیاتی است 

دولت دستش به فراریان نمی رسد افزایش پرداختی پروندههای موجود را روی میز می گذارد.

نتیجه این می شود که یک مغازه کوچک صبح به صبح که کرکره مغازه را بالا می برد همان اول وقت صد تا دویست هزار تومان بدهی مالیاتی آن روز را باید پرداخت کند دیشب دولت به دخلش دستبرد زده است صاحب مغازه هم چاره ای ندارد مالیات پرداختی را روی جنس یا خدمات می کشد و خود همین موجبات افزایش تورم شده و خواهد شد.

اصلا جامعه تحریم زده رکوده زده بی لیاقتی زده فلاکت زده سیاست انقباضی زده چگونه فشارهای گوناگون را پشت سر بگذراند.

سال آینده مالیات دریافتی به سختی قابل افزایش است چون سال 1402 یک رکود عمیق تجاری مالی را شاهد بودیم

در واقع دولت دارد شاخی را می برد که خود روی آن نشسته است 

پس به بچه سیاست گذاران دولت سیزدهم باید گفت صبح تورم نجومی بسیار نزدیک است باد رکود می کارید طوفان تورم درو خواهید کرد فقط 120 روز دیگر به شما نشان خواهم داد که چه کار بسیار اشتباهی را دارید انجام می دهید؟

بزودی تبعات این اشتباهات یقه دولت خواهد گرفت .