راهبرد نجات اقتصاد ایران ( 589 ) دولتهای ایرانی در توهم نفت و بودجه کلان ؟

یکی از مصیبتهای عظیم ایران و مسئولان ایرانی زندگی در توهم قدرت است توم قدرت سیاسی توهم قدرت مالی توهم قدرت طولانی؟

این مشکل کلید حل نشدن معضلات اقتصادی سیاسی و اجتماعی ایران است؟

یکی از اساسی ترین مشکل دولت حاضر این است که در ابتدا فکر می کرد همین که قدرت را بدست بگیرد مشکلات را به سرعت حل خواهد کرد؟

هنوز آثار این نوع طرز فکر وجود دارد هنوز دولت مستعجل فکر می کند با دستور دادن می تواند بسیاری از مشکلات را حل کند ؟

اصلا دستور دان به علیل و پا شکسته برای مسابقه دو چه وجه تسمیه ای دارد.

عدم شناخت وسیله نقلیه ای که به شما به ارث رسیده است موجبات چنین تفکراتی شده است .

تفکرات بیست سال پیش در ذهن شما نقش بسته آن روزهای که احمدی نژاد با دو تا کامیون چک پول تا نشده به سفر استانی می رفت هر جا کسی نامه نوشته بود صدایش می کردند آقا مشکل بیکاری یا بیماری شما را نمی توانیم حل کنیم اما می توانیم دو یا چند عدد چک پول تقدیم شما کنیم؟

در یک روز مسافرت به قزوین یکصد هزار نامه جمع آوری شده را با همین ترتیب پاسخ دادند؟

احمدی نژاد به علت فقر اطلاعاتی فکر می کرد پول حلال همه مشکلات است؟

لذا چنان در این باره زیاده روی کرد که تا ابد دولت ایران ویلچر نشین کند و کرد.

اگر دولت حاضر می توانست از همان روز اول عاقلانه بیندیشد و تصمیم بگیرد امروز شاهد این همه فضای تاریک آینده اقتصادی کشور نبودیم؟

اکنون هم خیلی دیر شده اما باز آبسردی به صورت مست کرده اصحاب قدرت می تواند کشور نجات دهد؟

ببینید واقعیت ملموس این است که نفت برای ایران مرد؟

به دلایل زیادی دیگر از نفت بودجه کلان و فروش کلان نخواهیم داشت.

اولین علت آن استگبار جهانی است استکبار تصمیم گرفته دماغ شما را به خاک بمالد ؟

حتی اگر توبه کنید عذر خواهی کنید برگردید به زمان محمدرضا شاه باز هم دست نخواهد کشید.

دومین علتش اینست که غرب دیگر غرب گذشته نیست خود ورشکسته مالی حیثیتی سیاسی و فکری است و درمانده؟

سومین علتش اینست که دنیا دیگر تغییر کرده بازیگران بسیاری با فکر جوانتر و انعطاف پذیر تر کوشا تر به میدان آمده اند که کولی به کسی نمی دهند؟

چهارمین علتش تغییرات تکنولوژی و کم شدن مصرف نفت در اقتصاد جهانی است.

پنجمین علتش تغییرات داخلی در کشور است نسل ما بکلی نگرشش تغییر کرده و مشکلات جاری بیشتر از ناحیه مسئولان می بیند و زمینه مشارکت و همکاری در حد بسیار پایینی است.

اگر همین فقدانها را دولت پذیرا باشد آنوقت بسیاری از مشکلات حل خواهد شد؟

نا گفته نماند نه دولت و نه کادر دولتی قادر به ارائه راه حل نیست راه حل هایش مانند طرحهای در حال اجراء سبب تشدید بحران و تشدید زمینگیری خواهد شد؟

اقای رئیس جمهور تا کی به این کابینه ناتوان تکیه خواهید کرد ؟

وقتی دور بعدی شورشها شروع شود؟

آنوقت دیر است؟

اصلاح طلبان هم چیزی جز نسخه تسلیم در چنته ندارند؟