راهبرد نجات اقتصاد ایران ( 121 ) نقش مطبوعات و رسانه ها در حد زنگوله پای تابوت ؟

هنوز دگمه انتشار قسمت قبلی ( 120 ) کامل نه فشرده بودم که از در و دیوار صدای اعتراض بلند شد؟

بهر حال این دفعه پا روی دم اصحاب قلم گذاشته بودم ؟

از متن اعتراضات منطقی تا فحش بد و بیراه سیلی بود که از صبح تا کنون دارم درو می کنم؟

خوب این اصحاب رسانه هر که را نتوانند بشورند مرا که می توانند بشورند سر جایم بنشانند؟

بالاخره با قلم داران بی بدیل طرف هستیم؟

اگرچه بعضی از همین اصحاب رسانه نیز با من همدردی کردند اما سیل اعتراض خیلی بلند تر است؟

من می خواهم زیاد پرده ها را بالا نزنم و پرده پوشی کنم اما بعضی نمی گذارند؟ یا خبر ندارند؟

یا در احوالات خوش هدایا به سرمی برند؟ یا از جای گرم صحبت می کنند؟

اما آنچه واضح و مبرهن است این نقش مریض بر این سر در بی پیکر پسندیده نیست الا به چابلوسی؟

نقش اصلی مطبوعات و رسانه ها روشنگری و ترویج معروف است نشان دادن راه است 

نقش اساسی آن در غرب نشان دادن بی پرده فساد سیاستمداران است؟

نقش مراقبت از خوبان و دموکراسی یکی از کار کرد های غربی این گروه از مطبوعات است؟

اما در ایران امر به معروف و نهی از منکر و پاسداری از خون شهیدان و آرمانهای جمهوری اسلامی

ایران هم به آن اضافه شده؟ 

خوب در نقش   اول نشان دادن روشنگری مردم بسیار ضعیف عمل شده اصلا جریان روشنگری در روح مطبوعات ایران مرده فقط خرابی ها گزارش می شود

فقط آثار جرم نشان داده می شود آنجا که خرابی به عمل آمده قتل انجام شده در کنار تابوت زنگوله

می زند از قبل خبر نمی دهد یعنی جرات ندارد خبر بدهد جرات فساد یک سیاست مدار که هیچ جرات خلاف یک فرماندار و یک رئیس اداره محلی هم را نمی تواند گزارش کند؟

قانون به جای اینکه در کناره مطبوعات باشد بر علیه مطبوعات اقدام می کند؟

حتی خلاف یک گروهبان نیروی انتظامی نمی تواند گزارش کند؟

هم عرفی هم قانونی هم زوری منع وجود دارد؟ 

پس از رکن چهارم دموکراسی خبری نیست ؟

به طبع نمی تواند یک گزارش تحلیلی راجع به هر چیزی بنویسد ؟

چون حمایت نمی شود ؟ ویک نویسنده و تحلیل گر توانا هم سرش درد نمی کند یک مقاله بنویسد و 

تخلفات دولتی ها در آن یاد آور شود؟ یا راهی غیر از آنی که دولتیان می روند نشان دهد؟

خوب حتی به ایما و اشاره هم نمی توان مشکلات یک رئیس دولتی مطرح کرد؟

خوب این شیر بی یال دم اشکم به چه کار آید؟

شما هی خرابه های حاشیه نشین ها را نشان بدهی هم مورد عتاب و خطاب قرار می گیری؟

چه رسد به اینکه بروی سیاست اشتباهی اقتصادی دولت با جزئیات اختلاس گزارش کنی؟

پس این همه نقش بر در دیوار مطبوعات رسانه ها هم خیال است؟

جنایت انجام می شود ؟ خیانت به مستضعفین صورت می گیرد اما برگزیدگان ملت نمی تواند اعتراض کند هم قانونی هم عرفی هم زوری دستش بسته است؟

این فقط زنگوله پای تابوت است آقا مرده می برند؟

چه شد مرد ؟ چه کسی کشت؟ چرا جرم نشان داده نمی شود؟ چه عواملی باعث شد اینجا رسید؟

فقط سوال بی جواب است؟ 

چرا در ایران مطبوعات نتوانست جلوی اختلاسها را بگیرد؟

چرا مطبوعات در ایران نتوانست جلوی هرز رفت منابع و بحران اقتصادی بگیرد؟

چرا نتوانست جلوی جولان اشرافیت دولتی ها بایستد؟