راهبرد نجات اقتصاد ایران ( 120 ) نقش مخرب مطبوعات و رسانه ها در اقتصاد ایران

بیست سومین جشن واره و نمایشگاه مطبوعات و رسانه ها (سال 1396) نشان از تغییرات و رشد کمی و بی سابقه آنها در کشور دارد؟

اگرچه گسترش روز افزون مطبوعات و رسانه ها را باید به فال نیک گرفت ؟

اما مطبوعات و رسانه ها در ایران به کارکرد خود نزدیک نشده اند؟

یعنی رکن اساسی چهارم حفاظت از دموکراسی و آزادی و سیستم جمهوریت نظام  از عهد وظایف خود عاجز هستند.؟

مطبوعات در ایران کنونی تبدیل به مجیز گویان جناحی شده اند؟ (به جای مجیز گویی شاه و دولت پهلوی)   این که مطبوعات چرا جناحی شدند ( بصورت کلی تمام مطبوعات وابستگی پیدا کرده اند)

خود داستان غم انگیزی است 

اولین علت نداشتن استقلال اقتصادی است در آمد مطبوعات آن قدر نیست که بتواند استقلال مالی آنها را تضمین کند ( چون مطبوعات ایرانی یک مجموعه کامل فرهنگی تلویزیونی و رسانه ای نیستند)

و مردم ایران هم عادت ندارند پول زیادی فقط بابت روزنامه پرداخت کنند؟

این یک سابقه تاریخی دارد از اول هم مطبوعات در ایران یک مجموعه ضعیف مالی بود که فقط یک مجوز چاپ داشت؟

همیشه هم سعی می شد این مجموعه ها ضعیف باقی بمانند؟

تا وابسته به دولت و سوبسید ها باشند و پا را از گلیم خود دراز تر نکنند؟

دولتها سعی می کردند تا مطبوعات را در حد تریبون خود و آگهی چی نگه دارند؟

این تابو در اوائل انقلاب برای چند سال شکسته شد؟

اما پس از سرکشی یکی یا دو روزنامه دوباره به رواق سابق برگشت؟

پس از انقلاب مسئولین پی به نقش بی بدیل مطبوعات در شکل دهی افکار عمومی بردند؟

لذا هر مسئول سعی کرد مطبوعات اختصاصی برای خود چاپ و منتشر کند؟

لذا پس از سالها دوباره تقاضای انتشار روزنامه به شدت بالا رفت به شکلی که بعضی وقتها تا پانصد 

تقاضای انتشار در اداره ارشاد اسلامی در صف دریافت مجوز به سر می برد؟

از آن سمت هم بعضی از روزنامه ها با شکل دهی افکار عمومی سعی به دریافت امتیاز یا چشم پوشی بر جرم شخصی و گروهی داشتند

بعضا هم موفق می شدند؟

اما با وجود رشد کمی بسیار مطبوعات و رسانه ها متاسفانه کیفیت آن ها هنوز هم در حد انشاء دبیرستانی باقی مانده است؟

متاسفانه در زمینه اقتصادی هم بسیار ضعیف و حتی خیانت بار عمل کرده اند؟ ( البته دام دشمن بود که ناخواسته در آن گرفتار شدند)

متاسفانه رسانه های گروهی هم در این نقش مشارکت داشتند؟

حتی رسانه های گروهی عبایی ندارند در حد حمایت از یک جناح عمل کنند؟

و این خود باعث زیر سوال کاربرد فراجناحی یک مجموعه میشود؟

گاهی وقتها پنج سال از تعویض دولت و جناح میگذرد و هنوز آقایان رسانه ملی از احمدی نژاد و گروه او خط می گیرند و سم پاشی می کنند؟ چون آقا استخدام زمان ایشان بوده ؟

حالا این خود نشان دهند استخدام افراد کم بینش و کم سواد دارد که حتی منافع ملی و فرا جناحی بودن رسانه خویش را نمی شناسد؟

در روزهای بعد از اتمام دوره رئیس جمهوری احمدی نژاد چند اندیشکده آمریکایی به این نتیجه رسیده بودند برای زمین گیر کردن اقتصاد ایران لازم است روی تورم و مشکل اصلی ایران تورم است ؟

مانور کنیم باید مطبوعات ایران بر ضد تورم بسیج کنیم تا دولت سیاست ضد تورمی ( انقباضی) اتخاذ کند؟

متاسفانه این حقه کارگر افتاد بیش از 170 رسانه و مطبوعه ایرانی داد سخن از تورم راندند ؟

چنان برای تورم زیاد گریه زاری راه انداختند که دولت پس از پنج سوال جرات اتخاذ سیاست عادی ندارد؟

این گول خوردن تاریخی مطبوعات به بهای تعطیلی 136 هزار واحد تولیدی و صنفی و بیکاری 2 میلیون نفر انجامید؟ ( متاسفانه دولت هم این گول خورد؟)

هنوز هم مطبوعات قادر به چاپ یک مقاله مستقل و نشان دادن راهبرد نجات اقتصادی نیستند؟

هنوز هم آقایان هر مزخرفی چاپ می کنند الا مطالب تحلیلی اقتصادی؟

هنوز نشخوار های نپخته یک عضو دست سوم جناح الف بیشتر از هر مطلب تحلیلی سیاسی کشور در کادر های اصلی و صفحه اول مطبوعات بزرگ تر و مطرح تر است؟

هنوز روزنامه ها قادر به چاپ تحلیل اقتصاد دوران دولت یازدهم نیستند؟

تازه بعضی ها قد کشیده جرات کرده اند اقتصاد زمان آقای احمدی نژاد تحلیل کنند آن هم با سانسور و اما و اگر؟

همانطور که روزنامه های ورزشی ما از دو باشگاه پرسپولیس و استقلال می نویسند؟

هنوز جارو کش های این دو باشگاه معروف تر و مهمتر از کاپیتان یک تیم بزرگ شهرستانی هستند؟

مهمتر از بهترین خط دفاعی ایران  هستند الا غیر ذالک؟

 هنوز هم تا مطبوعات مستقل خیلی راه است ؟

مطبوعاتی مقتدر که پای تحلیل و گفته خود بایستند و از مقاله نویس خود حمایت کنند؟

یا حتی مطالب آزاد منتشر کنند؟

  اگرچه سایت های اجتماعی در ایران عمر چندانی ندارند اما بهتر و موثر تر از مطبوعات برای دموکراسی عمل کردند چون وابسته نبودند چون حقوق بگیر نبودند چون صاحبان آنها جوانتر بودند

و چون های دیگر ؟

در نتیجه هر روز یک مجموعه چند صد هزار میلیارد تومانی مطبوعات و رسانه زیر چاپ و انتشار می رود

با نتیجه نه چندان جالب برای اقتصاد ملی؟

و هر روز صدها سایت اجتماعی با چند صد میلیون تومان نقش می بندند با هزینه کم ام نتیجه زیاد؟