راهبرد نجات اقتصاد ایران ( 264 ) بحران رهبری یا سیاست ترور آبرو فرعون های جدید؟

در حالیکه کشور از بحران های اجتماعی و اقتصادی سیاسی متعدد  رنج می برد

و نبود رهبری کاریزماتیک برای حل این بحران های کشور مشهود و مسلم است ( منظور رهبری برای اداره اجرایی کشور نه رهبر برای کل جمهوری اسلامی ایران که رهبری آقای خامنه ای کماکان آن نیاز بالا را پوشش داده اما رهبر اجرایی موجود نیست )

  دو جناح سیاسی کشور و حتی اشخاص عادی که دست به ترور وسیع هر شخص کاندید و شخص مدعی می زنند به طریقه فرعون این بار کشتن فیزیکی مطرح نیست ترور آبرو به لجن کشیدن و خفه کردن سیاسی جریان دارد آن هم بسیار فجیع و روزمره در واقع یکی از علت های عدم بروز جناح سوم همین نخبه کشی مرسوم است.

بشر امروز با حیله و استفاده وسیع از رسانه ها سعی بر رقیب کشی سیاسی دارد.

آن هم به ناجوانمردانه ترین شق آن که در ایران جریان دارد.

سهم رسانه های جمعی دو گروه در این میان بسیار پر رنگ و مشهود است؟

دو سیاست عدم معرفی و ندادن تریبون که بیشتر توسط اصول گرایان که مالک مطلق رادیو و تلویزیون در ایران هستند دنبال می شود.

دو قربانی کردن لیدر های طرف مقابل و هر گروه مستقل دیگر هم شیوه دوم است.

نگاهی به کارشناس های دستوری در صدا و سیما پیرو همین پروژه است .

گاهی کارشناس معرفی شده از تلفظ بحث مورد بحث عاجز است نشان از حضور یک وفادار صفر جناحی دارد تا حتی یک نیمه متفکر مستقل حضور کارشناس رقیب هم هرگز؟

اصلا در ایران برای یک شخص مستقل نوشتن در رسانه ها غیر ممکن است حتی فضای مجازی هم برای او حکم تار عنکبوت را دارد برای شکار شدن دهان بستن.

نه برای  ترویج ضد انقلاب بلکه برای خرده گرفتن از یک مدیر معمولی حتی یک مدرسه و یک دانشگاه  بسیار مشکل گاهی غیر ممکن است.

جامعه مدنی که اعتراض به عملکرد یک مدیر دانشگاه را برنمی تابد چگونه تحلیل و اعتراض به یک وزیر یا رئیس جمهور را می خواهد تحمل کند.

پاسخ هم وجود ندارد فقط حذف آبرویی یا محرومیت فیزیکی و ........

حالا کلاه خودمان را قاضی کنیم بن سلمان و خاشقچی فقط حاکم مقتول هستند؟

اینجا فرعونها کوچک هزاران نفر در بدو تولد اجتماعی قلم بدست گرفتن اعتراض کردن و حتی راه درست نشان دادن سر می برند نه با دشنه و شمشیر با اتهام اختلاس تزویر یا بهتان وابستگی ترور شخصیتی  .

زمینه بروز و رویش هر استعدادی از بین رفته است .

این دست پخت مدیران دست دوم و دست چندم کشور است نه دست پخت رهبری کشور.

این هدیه مدیران چهل ساله انقلاب هستند که فقط مرگ ان ها از سمت هایشان جدا می کند؟