راهبرد نجات اقتصاد ایران ( 262 ) دولت بی برنامه یا کشور بدون "راهبر" اقتصادی سیاسی؟

هیچ خبری از وزیران و دولت روحانی در هنگامه تحریم نیست آقایان سیاست غار نشینی و دوری از رسانه ها پیگیری می کنند؟

من خطاب به دولت می گوییم برنامه شما در برخورد با تحریم ها چیست چرا صنعت کشاورزی تولید مواد غذایی به امان خدا رها شده اند؟

سیاست کشور در برخورد با این وضعیت چیست؟

آقایان دو راه پیش گرفته اند یا می آیند جلو تلویزیون دروغ بلوف داریم همه چیز جای خودش است تحویل مردم می دهند و همه مشکلات تکذیب می کنند ؟

مانند آقای نوبخت بخش فرسوده شهرها را بازسازی می کنیم بجای هر خانه فرسوده چندین آپارتمان نوساز می سازیم و تازه مسکن زیاد هم می آوریم.

در عمل هم یک متر بازسازی نشده ساخته نشده توسط دولت بخش خصوصی کمی کار کرده است

اما دولت بدون راهبرد و عمل مانند ماست بی تحرک بوده است حتی از پیش گرفتن سیاست تشویق هم عاجز است؟

خوب این سیاست رها کردن سخن گو نداشتن کشور را به مشکلات بسیار عدیده دچار خواهد کرد؟

امروز تولید مواد غذایی و ادامه تولید مواد غذایی یکی از اصلی ترین اولویت کشور باید باشد.

اما دولت اصرار بر ارزنی کالا و تولید دارد لذا بر مرغداران و گاو داران  فشار می آورد که محصول خود را ارزان بفروشند؟

ادامه این سیاست باعث دست از کار کشیدن خیل عظیمی از تولیدکنندگان کشاورزی و گوشتی کشور خواهد شد در نتیجه امنیت غذایی کشور که بطور نسبی اکنون وجود دارد به سرعت فقط چند ماه

از بین خواهد رفت در نتیجه کشور با نقصان عظیم مواد پروتئین و گوشتی روبرو  خواهد شد .

اکنون بسیاری از مرغداران و گاو داران دست از کار کشیده اند به علت عدم صرفه اقتصادی؟

اگر تولید محصولات گوشتی و کشاورزی ایران دچار مشکل شود و نقصان جدی پیدا کند تمام ارز فروش حاصل از نفت هم برای واردات آن کافی نخواهد بود.

 نقش دولت اکنون بسیار کم رنگ شده ؟

حتی صحبت بودجه بدهند کار می کنیم بودجه ندهند کاری نمی توانیم بکنیم؟

این تکیه کلام دولت مردان است؟

دولت حتی از اتخاذ سیاست تشویقی عاجز است؟

مفهوم اردک لنگ به اضافه زیاده خواهی و طلب کاری سیاست این دولت شده است؟

در صورت تجدید نظر نکردن در سیاست های تولیدی باید منتظر تحلیل رفتن قوای تولیدی کشور بود 

خسارتی بالاتر از خسارات جنگ تحمیلی ایران و عراق؟

اکنون میلیارد ها هزار دلار سرمایه در کارخانه ها مرغداری ها و گاوداری ها معطل مانده است.

 به قول آقای دکتر فرشاد مومنی اکنون به شهر بی کلانتر رسیده ایم؟