راهبرد نجات اقتصاد ایران ( 296 ) روحانی کار خود را تمام شده میداند در صدد "آبرو "است.

درخواست اختیارات بیشتر شبیه شخصی است که در مقابله با دشمن کم آورده تقاضای کمک بیشتری دارد؟

خوب تا اینجا کار اشکالی ندارد اما مردی که در هنگامه نبرد همواره از اتخاذ تصمیمات مهم سر باز زده و خود را درگیر با دشمن نمی کند از پیش شکست خورده است.

روحانی به غیر از سخنان آتشین هیچ کار و تصمیم عملی بر علیه تحریم نکرده است.

در واقع در خواست اختیارات بیشتر به مفهوم قبول شکست است و جمع کردن "آبرو" برای آینده است 

به قول آقای زاکانی هیچ رئیس جمهوری به اندازه آقای روحانی اختیارات نداشته است.

این "واقعیتی است انکار ناپذیر." 

اما چرا این درخواست مطرح می شود برای فرار از "حیثیت سرزنش و شکست"

در فقه معنی آبرو عبارت است از حیثیتی که مورد ستایش و یا سرزنش قرار می گیرد خواه این حیثیت مال خود باشد یا کسان فامیل او یا گروه و "دولت".

اکنون دیوار سرزنش ها دارد به تدریج بالا و بالاتر می رود روحانی " عاجز " از تصمیم حمله و پیروزی دست به ضد حمله زده است .

در خواست اختیارات بیشتر خود " اعتراف به شکست " است .

او اکنون در فکر اختیارات بیشتر است برای دو چیز ( چون ابتکار و برنامه برای ادامه کار ندارد )

1- استفاده گسترده از نیروهای غیر دولتی ( سپاه ارتش قوه قضاییه و مجلس ) یا ساکت کردن رقبا و سرزنش کنندگان.

2- دسترسی به صندوق ذخیره ارزی برای جارو کردن ذخیره ارزی کشور تا قسمتی برای ملت هزینه کند تا پوششی برای شکست ها ایجاد کند شاید هم پیش خود فکر می کند ما که رفتیم چرا با دست پر نرویم؟ در واقع فرار از رویاروی است.

اکنون می توان دانست چرا در برهه سخت جنگ اقتصادی فرمانده شکست خورده همچون عمر بن خطاب در شکست از فتح قلعه جنگ خیبر  دارد می گریزد ( عقب نشینی کامل از توانایی خود و اعتراف به عدم پیروزی ) بعد هم نسبت دادن این شکست به دیگری عمر می گفت به دروغ  (امر الله )

گاهی هم می گفت من نترسیدم همراهان من ترسیدند؟

اکنون می توان بیش از بیست کار مهم دولت و روحانی که با اختیارات فعلی ایشان زمین مانده و تصمیم گیری نشده بر شمارد.

1- وضع بودجه کل کشور برای  98 سال جاری؟

2-تصمیم برای کالا برگ و توزیع اقلام غذایی؟

3-تصمیم برای نرخ ارز و نحوه واردات ارزی ؟

4- تصمیم برای نرخ بهره بانکی؟

5-تصمیم برای کنترل نرخ ها و بازار ( حتی کنترل نرخ اقلام وارداتی با ارز 4200 تومانی)؟

6- تصمیم برای سهولت در واردات به خاطر تحریم و کار شکنی طرف غربی؟

7-تصمیم برای تهیه و توزیع خوراک دام و طیور با نرخ های مصوب؟

8- تصمیم برای صندوق های بازنشستگی؟

9- تصمیم برای سیل زدگان و جبران خسارات و بودجه آن؟

10-تصمیم برای بانک های مشکل دار و آئین بانکداری جدید؟

11-اجرای کامل اصل 44 ؟

12-بیمه تامین اجتماعی پرداخت سهم دولت و بدهی قانونی؟

13-سیاست های مالیاتی و کم کردن فشار مالیات بر تولید؟

14-اقتصاد مقاومتی؟

15-ترمیم حقوق کارمندان دولت و شرکت های  وابسته دولتی؟

16-ارسال لوایح اقتصادی به مجلس برای تسکین فشار تحریم؟

17-تسهیل و تنظیم بازار سوخت ( بنزین و گازوئیل) با کارت سهمیه ؟

18-تعویض درماندگان وزراء برای ادامه جنگ اقتصادی؟

19-تصمیم راجع به ارز های صادراتی؟

20-تصمیم برای مشکلات آنی ناشی از تحریم ( کاغذ. لاستیک. دارو. درمان.)

این حداقل بر زمین مانده ها است 

که در بعضی از کشورها معطل بودن یکی از آنها دولت را برکنار خواهد کرد.

آقای روحانی با این لشگر دو نیم میلیون نفری کارکنان دولتی که فقط 240 هزار نفر آن مدیران دولتی هستند شما چکار کرده اید؟

که اینک تقاضای بیشتری مطرح می کنید؟

بد نیست سری به این ضرب المثل فارسی بزنیم آفتابه لگن هفت دست شام نهار هیچی؟

یا یکی مرد جنگی به از صد هزار حکیم ابوالقاسم فردوسی.