راهبرد نجات اقتصاد ایران ( 420 ) با سیلی حمل بنزین به ونزوئلا ثابت شد می شود ساخت

سیلی حمل بنزین به ونزوئلا یک ضرب شست محکم بود اینقدر محکم که کتک خورده حتی جرائت آخ گفتن را هم پیدا نکرد؟

این حرکت اصولی و درست چنان از استلال متقن و عملکرد صحیح برخوردار بود که دشمن در مقابل آن عاجز شد.

نه می توانست فریاد از درد بکشد نه می توانست مانع آن شود ( با وجودیکه بارها مخالفت خود را اعلام کرده بود) نه می توانست به آن تعرض کند.

با سکوت تمام این سیلی را نظاره کرد.

آن هم آدم مغرور و معجل همچون ترامپ که سریع عکس العمل نشان می دهد سریع عناد خود را نشان می دهد.

سریع اقدام می کند سریع محکوم می کند اینک خلع سلاح شده ایستاده با درد و سکوت بازی را تماشا می کند.

این تحقیر و تخفیف عجیب آمریکا است.

این حرکت خفت و خواری ابدی برای بزرگترین ارتش و کشور دنیا را بدنبال دارد.

شدت فضاحت و تحقیر بسیار بیشتر از آن است که بیان شده خیلی خفت و ترس و ناتوانی را به نمایش گذاشته است که در تمام عمر 260 ساله آمریکا سابقه نداشته است.

این تحقیر نتیجه گاز دادن های احمقانه ترامپ بود نتیجه تند روی های غیر منطقی وزیر خارجه زور مدار و گنده گوی بی فکر بود.

چرا آمریکا باید این خفت و خواری را تحمل کند؟

چون به انتخاب دو آدم غیر منطقی و غیر منعطف و لجباز در راس کشور و راس دیپلماسی خودش رضایت داد؟

پس با تمام وجود این تحقیر و تخفیف و کوچک کردن را تحمل کنید .

شکست نتیجه حماقت های مکرر گذشته است باشد که شکست های آتی بزرگتر سهمگین تر باشد.

دو مجلس آمریکا هم در این شکست شریک هستند .

شما که مجرای این تصمیمات احمقانه را فراهم کردید شما که با تمام وجود حماقت در راس کشورتان دیدید و سکوت کردید.

در سکوت منتظر بودید این حماقت ها پیروزی های بزرگ برایتان به ارمغان بیاورد؟

دیدید چه نتیجه بزرگی بوجود آمد شکست بزرگ و تحقیر بزرگ و تخفیف بزرگ حتی در جلو دوستان و کشوهای هم پیمان تان؟

هنوز دیر نشده نتیجه کار دو احمق و دو خودخواه حتی اگر پیروزی باشد شکست است.

حالا که همه اش شکست بوده ؟

لذا تا دیر نشده هر چه زودتر دست به برکناری یا محدود کردن این دو احمق خودخواه بزنید .

ممکن است فردا شکست های غیر قابل جبران و غیر قابل تحمل بر شما تحمیل کنند.

همیشه سنگ های بزرگ و بلوف های عظیم نتیجه پیروزی ندارند مگر آنکه در پس آن یک عقل کامل یک متانت و صبر خوابیده باشد.

آنچه در ظاهر و باطن این دو وجود دارد گویای چنین نیست.

اما بازگشت این پیروزی در داخل هم نیاز به بررسی کامل دارد.

در واقع این پیروزی سیاسی اقتصادی در آمریکای جنوبی گویای شکست کامل برای دولت روحانی هم هست ؟

این واقعه نشان داد که ظرفیت امکانات نیروی انسانی کشور بسیار بیشتر تواناتر و بزرگتر از آن چیزی است که هم دشمن فکر می کند و هم خودی و دولت مستقر؟

که اگر درست و به موقع به کار گرفته شوند پیروزی های عظیمی نصیب کشور خواهند کرد.

این دولت روحانی بسیار کمتر و کوچکتر از ظرفیت کشور کار و فکر می کند. 

دولتی که تمام کشور 6 سال منتظر سیاست خارجی گذاشت تا با کدخدا به تفاهم برسد؟

امروز دارد لمس می کند که کدخدا خود عاجز تر و محتاج تر از ماست به صلح و سازش؟

امروز و دیروز هم او محتاج صلح بود محتاج همکاری بین المللی بود و هست؟

زیاده روی های گذشته و تلمبار شدن مشکلات اقتصادی و سیاسی اجتماعی باعث شده تا این شیر پیر از شیری فقط نعره زدن را داشته باشد.

و ایران هم نه آن آهوی سال 1332 است نه پادشاهی سال 1350 تا با این شیر پیر تعارف تکه و پاره کند.

ایران اکنون شریک فرصت های جهانی است.

اگر حماقت داخلی و عدم صداقت دولتمردان بگذارد؟

می شود بدون اعتنا به نعره های شیران پیر استعمار کشور ساخت.

می شود یک سیاست مستقل سیاسی اقتصادی صنعتی نظامی بدون اتکا به دیگران اتخاذ کرد.

و ایرانی بزرگ مستقل و مقتدر ساخت؟

قبل از هر چیز برای ساخت ایرانی مستقل و بزرگ نیاز به یک رئیس جمهور مستقل و متفکر داریم؟

یک رئیس جمهور با وابستگی جناحی غلام حلقه به گوش این و آن خواهد شد در بهترین حالت از تفکر مستقل و استقلال دولتی بی بهره است.

یک رئیس جمهور بده بستان غلام حلقه به دوش مافیای های داخلی خواهد شد؟

لذا گام اول انتخاب یک رئیس جمهور متفاوت و مستقل و مبرا از هر گونه آلودگی جاهلیت باید باشد؟

آری جاهلیت مدرن وابستگی به جناح به گروههای قدرت داخلی یا خارجی است.

ساخت فقط با یک آزاده فکری عقلی و گروهی جناحی داخلی خارجی امکان پذیر است.

چیزی که 30 سال است کشور از عدم وجود آن در راس قوه مجریه رنج می برد.